<<<<<<<
GREEK INDEX
ENGLISH INDEX
FRENCH INDEX
>>>>>>>

Φυσικός Πίνακας
των υφισταμένων σχέσεων
μεταξύ Θεού, Ανθρώπου και Σύμπαντος

του Λουί Κλωντ ντε Σαιν Μαρτέν
Μετάφραση: Δημήτριος Πολυχρόνης

 
(c) 2001 Δημήτριος Πολυχρόνης
Επιτρέπεται η αντιγραφή και ανατύπωση της παρούσης μεταφράσεως για προσωπική και μόνον χρήση, καθώς και η δωρεάν διανομή της, υπό την προϋπόθεση το κείμενο να διατηρείται ακέραιο και αναλλοίωτο, να αναφέρεται δε ευκρινώς το όνομα του μεταφραστή και η επισήμανση αυτή.

 

~ ~ ~ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ~ ~ ~



Το Σύμπαν οφείλει την ύπαρξή του σε αόρατες δημιουργικές ενέργειες. Οι ενέργειες που δημιούργησαν το Σύμπαν έχουν αναγκαστικώς ύπαρξη ανεξάρτητη από το Σύμπαν, όπως (αναλογικώς) οι ορατές μου ενέργειες υφίστανται κατ' ανάγκην ανεξαρτήτως των υλικών μου έργων.

Ανεξαρτήτως των παγκοσμίων δημιουργικών ενεργειών της αισθητής φύσεως, επίσης εκτός του ανθρώπου, υφίστανται ενέργειες νοήμονες και σκεπτόμενες, ανάλογες προς το Είναι του [ΣτΜ: του ανθρώπου] και οι οποίες παράγουν εντός του τις σκέψεις. Τα κίνητρα της σκέψεως δεν του ανήκουν, κατά συνέπειαν οφείλει να τα αναζητήσει σε μία πηγή νοήμονα, σχετιζόμενη προς το Είναι του. Διαφορετικά, τα κίνητρα [της σκέψεως] δεν θα είχαν καμμία ενέργεια επ' αυτού, το δέ σπέρμα της σκέψεώς του θα παρέμενε χωρίς [να υποστεί] αντίδραση και συνεπώς χωρίς αποτέλεσμα.

Εν τούτοις, μολονότι ο άνθρωπος είναι παθητικός κατά τις αισθητές του ιδέες, διατηρεί πάντοτε το προνόμιο να εξετάζει τις σκέψεις που του παρουσιάζονται, να τις κρίνει, να τις υιοθετεί, να τις απορρίπτει, και κατόπιν να δρα κατ' επιλογήν και να ελπίζει να φθάσει κάποιαν ημέρα -- μέσω μίας πορείας προσπαθειών -- στην αμετάβλητη απόλαυση της καθαρής σκέψεως, που πηγάζει φυσικώς από την χρήση της ελευθερίας.


Η Ελευθερία

Ως αρχή, η Ελευθερία αποτελεί την αληθινή πηγή του [αυτο]προσδιορισμού. Είναι η ικανότητα που έχουμε να ακολουθούμε τον Νόμο που μας έχει επιβληθεί, ή [απεναντίας] να δρούμε εναντιούμενοι προς αυτόν. Εν τέλει, είναι η ικανότητα να παραμένουμε πιστοί προς το Φως που μας προβάλλεται αδιάκοπα. Η αρχή αυτή της Ελευθερίας εκδηλώνεται στον άνθρωπο, ακόμη κι όταν έχι καταστεί δούλος επηρειών ξένων προς τον Νόμο του. Έτσι, τον βλέπουμε ακόμη -- προτού καν αυτοπροσδιορισθεί -- να συγκρίνει μεταξύ τους τις διάφορες παρωθήσεις που δεσπόζουν επ' αυτού, να φέρει σε σύγκρουση τις συνήθειες και τα πάθη του και τελικώς να επιλέγει εκείνο που τον θέλγει περισσότερο.

Θεωρουμένη ως αποτέλεσμα, η Ελευθερία διέπεται αποκλειστικώς από τον Νόμο που έχει δοθεί στην νοήμονα φύση μας. Θεωρεί δεδομένη την ανεξαρτησία, την πλήρη εξαίρεση κάθε δράσεως, δυνάμεως ή επηρείας αντίθετης προς τον Νόμο τούτον -- εξαίρεση την οποία λίγοι άνθρωποι γνώρισαν... Υπό αυτή την άποψη, όταν ο άνθρωπος δεν αποδέχεται κανένα άλλο κίνητρο παρά μονάχα τον Νόμο του, κάθε προκαθορισμός και κάθε πράξη του αποτελεί αποτέλεσμα αυτού του Νόμου ο οποίος τον καθοδηγεί: τότε και μόνον τότε είναι αληθινά ελεύθερος, όταν ποτέ δεν παρασύρεται από καμία παρώθηση ξένη προς ό,τι αρμόζει προς το Είναι του.

Ο Θεός

Όσον αφορά στο Είναι - Αρχή -- σ' αυτή την παγκόσμια νοήμονα δύναμη, την ανώτερη από τον άνθρωπο, της οποίας την δράση δεν μπορούμε ούτε να υπερβούμε ούτε να αποφύγουμε, και της οποίας η ύπαρξη αποδεικνύεται από την κατάσταση παθητικότητας στην οποίαν ευρισκόμαστε έναντί της, αναφορικώς με τις σκέψεις μας (/1) -- αυτή [λοιπόν] η τελευταία Αρχή χαρακτηρίζεται επίσης από Ελευθερία, η οποία όμως διαφέρει ουσιωδώς από εκείνων των υπολοίπων όντων. Διότι, επειδή το εν λόγω Είναι - Αρχή είναι το ίδιο ο Νόμος του εαυτού του, δεν δύναται ποτέ να απομακρυνθεί από αυτόν, οπότε η Ελευθερία του δεν υπόκειται σε καμμία ξένη δέσμευση ή παρώθηση. Έτσι, δεν εμφανίζει την ολέθρια εκείνη ικανότητα του ανθρώπου, να δύναται να δρα ενάντια σ' αυτόν τούτον τον σκοπό της υπάρξεώς του! Πράγμα που αποδεικνύει την άπειρη ανωτερότητα της εν λόγω Παγκόσμιας Αρχής, της Δημιουργού παντός Νόμου.


ΣτΜ /1: Κατά την δοξασία του Σαιν Μαρτέν (και του διδασκάλου του, Μαρτίνες ντε Πασκουάλλυ), ο άνθρωπος δεν είναι γεννήτωρ ιδεών, αλλά μόνον συλλήπτωρ. Αντιθέτως, ο Θεός είναι γεννήτωρ ιδεών.

Αυτή η υπέρτατη Αρχή, πηγή κάθε ισχύος -- είτε πρόκειται για εκείνες που ζωοποιούν την σκέψη στον άνθρωπο, είτε για εκείνες που γεννούν τα αόρατα έργα της υλικής φύσεως -- το Είναι τούτο, το απαραίτητο σε όλα τα άλλα· σπέρμα πάσης υπάρξεως· το τέλος τούτο προς το οποίο τείνει κάθε ύπαρξη, σαν από κάποια ακατανίκητη προσπάθεια, αφού όλες οι υπάρξεις αναζητούν την ζωή· το Είναι τούτο, λέγω, είναι εκείνο το οποίο οι άνθρωποι ονομάζουν γενικώς ΘΕΟ.

συνεχίζεται...



 
<<<<<<<
GREEK INDEX
ENGLISH INDEX
FRENCH INDEX
>>>>>>>